Altijd al geweest.
Als kind, als jongvolwassene en nu nog steeds kan ik uren voor me uitstaren en gewoon dromen. Mijn vader zei vroeger herhaaldelijk: ”Herma kom eens terug op aarde”. Het liefst slofte ik altijd overal achteraan. Was nooit de eerste. Ik bekeek het wel op een afstandje. Eigenlijk heb ik dat nog steeds.
Wat ik gelukkig uiteindelijk wel heb geleerd is om niet alleen maar mijn leven te dromen, maar om mijn droom te leven.
In de eerste instantie is dit niet makkelijk voor een dromer. Het is veel makkelijker om te dromen en er eventueel over te schrijven, dan om die droom te leven. Je zit al jaren met een bepaald gevoel en daar moet je veel over nadenken. Een paar jaar geleden kwam ik erachter wat dit gevoel precies was. Ik heb het nu over mijn gevoel, maar misschien herken jij dit ook. Dat knagende gevoel dat er meer moet zijn dan dit. Meer in het leven dan alleen maar die prachtige dromen. Het dromen alleen gaf uiteindelijk geen voldaan gevoel. Alsof je niet echt je leven leeft. Ik probeerde dit gevoel weg te drinken met thee, zoals de Engelsen dat ook doen. Even was het prettig, maar het knagende gevoel, van ergens naar op zoek zijn wat een bepaald verlangen stilt, was er nog steeds.
Op dit moment, nu ik dit schrijf, leef ik mijn droom. Ik leef het leven van mijn dromen. Eindelijk doe ik exact wat voor mij weggelegd was. Ik heb een hele tijd, iedere dag opnieuw, gevraagd om het hoogste goed en ik heb het gekregen. Het helpen van anderen, dat waar ik goed in ben. Het doen waarvoor ik hier op aarde ben.
Het heeft even geduurd, maar altijd heb ik wel het gevoel gehad dat ik werd geleid op mijn pad. Hoe mooi is het dat ik nu doe waar ik altijd van gedroomd heb? Hoe onwerkelijk soms, maar hoe mooi is het? Ik ben hier onbeschrijflijk dankbaar voor.
Snap je? Wanneer je zolang je leven hebt gedroomd en dan uiteindelijk door veel doorzettingsvermogen, je niet laat tegenhouden door ieder windje, door alle (goedbedoelde) meningen van anderen om je heen en door vallen en opstaan, nogmaals vallen en opstaan, stapje voor stapje, het je ineens lukt om je droom te leven. Dan moet je jezelf eerst even knijpen om te beseffen dat je niet droomt, maar leeft.
In deze maatschappij is het zo herkenbaar dat we ons druk maken om wat anderen vinden en bouwen we van kinds af aan belemmerende overtuigingen op. Hoe fijn is het dat ik dit herken en dat ik hier anderen mee kan helpen om dit zo snel mogelijk weer los te laten en vervolgens te omarmen wie je bent. Wie je echt bent.
Any way… wat ik je graag wil zeggen is: laat het niet te lang duren, die droom over je leven en het kijken naar hoe anderen jouw droom leven. Onderdruk dat knagende gevoel niet, het is niet "goed zo". Het is NOOIT "goed zo" als je voelt dat er meer is. Neem die ene stap, hoe klein ook. Neem het besluit om niet langer te dromen over je leven, maar om jouw droom leven te leven. Iedereen heeft potentie, iedereen heeft een uniek talent, iedereen is het waard om zijn/haar droom leven te leven. Misschien is het wel jouw doel in het leven om hierachter te komen. Erachter komen wat jouw unieke talent is, waar jij gelukkig van wordt en waar jij anderen eventueel mee kunt helpen. Samen maken wij deze prachtige wereld steeds een beetje mooier. Ik ben ervan overtuigd dat het niet altijd makkelijk is, maar dat dat helemaal niet erg is. Wij kunnen moeilijke dingen doen. Neem het besluit. Ga op zoek naar wie jij bent, wat jij wilt en geef het vorm! Laat je helpen!
"We kunnen moeilijke dingen doen" - Glennon Doyle
En we doen het samen. Samen zijn we sterker dan alleen. Jij bent uniek en je bent een sterke schakel, de sterkste schakel die er is. Samen vormen we een ketting, de sterkste ketting die er is.
Jij en ik samen. Doe je mee? In mijn gratis online masterclass vertel ik je waarmee ik jou kan helpen en wat Mooi Advies voor jou zou kunnen betekenen. Ook vertel ik je wat jij voor mij kunt betekenen. We doen het ten slotte samen.
Liefs,
Herma