Mijn teksten komen mij ’s nachts altijd binnenvallen. Maar soms komt er wel eens iets vreemd binnenvallen. Ik heb echter geleerd om naar mijn oppoppende gedachten te luisteren en ze heel serieus te nemen.
"Herma je moet nu echt gaan afvallen", dacht ik. Zo kan het echt niet langer. Je kunt niet blijven denken; het is zo een bizarre tijd, iedereen heeft het moeilijk. Het is klaar met het korte genieten en daarna balen. Het is tijd om te voeden in plaats van te vullen.
Deze zinnen kwamen naar boven toen ik de vraag stelde: Waar zal ik eens over schrijven in mijn nieuwe blog? Een voor mij hele gewone vraag aan mijn onderbewuste. Meestal krijg ik meteen antwoord en ga ik vrolijk aan de slag met het onderwerp. Alleen nu dacht ik dat er een spelletje werd gespeeld met mijn gevoel voor humor. Even een zij sprongetje…
Vroeger kon ik schrijven voordat ik kon praten. Of was het: ik kon praten voordat ik kon lopen? Ik herken dat ook nog goed van mijn inmiddels volwassen meiden. Zij konden beide allang praten voordat zij konden lopen. Het eerste woord wat mijn oudste zei herinner ik me nog heel goed. We zaten in de auto gezellig op weg en zij zat achterin het kinderstoeltje. Op een gegeven moment hoorde ik duidelijk een woord. Niet mama, niet papa, niet oma of opa. Nee, het was duidelijk; pannenkoekenrestaurant. Ik slingerde bijna de berm in en zat de rest van de rit met een diepe frons achter het stuur. Soms vraag ik me nog wel eens af of ik me heb vergist, maar aangezien pannenkoeken altijd haar favoriet zijn geweest, denk ik dat ik mij echt niet heb vergist.
Anyway… ik schreef al op jonge leeftijd schriften vol met allerlei verhalen, had eindeloos veel volle dagboeken en af en toe kwam er een gedicht tussendoor. Nu schrijf ik nog steeds veel. Voor mijn programma’s, mijn posts, blogs en voor mijn inspiratiemail aan mijn klanten. Wat het bloggen betreft, heb mij voorgenomen om het op een regelmatige basis te doen en posten op een vaste dag. Gewoon gebruik maken van de contentkalender. Structuur.
Bij mij komen de teksten meestal midden in de nacht mijn brein binnengeslopen, daar hoef ik niet altijd naar te vragen, en maken mij dan ook gerust wakker. Het gebeurt regelmatig dat ik ’s nachts achter mijn laptop zit. Maar vannacht schrok ik wakker met de gedachte; Help het is morgen tijd voor een nieuwe blog! Waar moet ik het over gaan hebben in mijn blog!? Ik wil alleen teksten posten waar mijn emotie in zit, mijn gevoel. Het moet goed voelen. En het moet ook als het even kan over kleur gaan. Het gebeurt wel vaker dat ik wil schrijven, maar niet echt weet waarover. Daar heb ik dan een prima oplossing voor, zoals ik al schreef. Voordat ik ga slapen stel ik dan heel simpel de vraag: waar zal ik eens over schrijven? Echt moeilijker maak ik het niet. En altijd word ik dan wakker met een idee. Wel midden in de nacht, dat dan weer wel.
Nadat ik vannacht gevraagd had wat ik moest schrijven, viel ik weer in slaap en werd even later wakker met heel duidelijk deze zin in mijn hoofd: Herma je moet nu echt gaan afvallen! Je moet gezond gaan eten en bewegen! Juist in deze tijd.
Ik dacht; ja lekker belangrijk. Schrijven over mijn afvallen. Serieus?
Toch liet dit onderwerp mij niet los en ging ik het onderzoeken. Ik heb geleerd om mijn gedachten bewust te maken en het niet zomaar weer weg te laten glippen. Even denken, wat heeft deze zin met kleur te maken? Ik schrijf graag over een onderwerp en koppel dat dan aan kleur. Maar welke kleur is dit?
Totdat… ook hier antwoord op kwam. In mijn presentaties over de psychologie van kleur, kracht van kleur en eerste indruk met kleur, heb ik het vaak over de kleur van bekende logo’s, websites, maar ook over weetjes. Rode sokken bijvoorbeeld geeft je warme voeten en van een blauw bord eten vermindert je eetlust.
DUS DAT! Dat is mijn onderwerp. Blauwe voeding is er niet veel. Meestal is het toch lila of paars. Blauwe voeding eet gewoon niet lekker. Daar zijn veel experimenten mee gedaan. Zie je het voor je? Een blauwe cake of blauwe macaroni? Dat is het niet helemaal. Met je ogen dicht zul je het niet meteen proeven, maar met je ogen open is je eetlust snel weg. Het blauw associëren we met vergif. Een blauwe appel, je moet er niet aan denken.
Het is nu alleen jammer dat ik geen blauw bord in huis heb om het meteen uit te proberen. Want dit uitproberen met een blauw bord had ik zelf nog nooit gedaan. Was ook nog nooit nodig geweest. Goed, andere oplossing verzinnen. Visualiseren dan maar, dit is tegenwoordig mijn nieuwe hobby. Gewoon omdat het werkt. Een Vision Board heb ik al eind vorig jaar voor 2021 gemaakt, waar nu al dingen van uit zijn gekomen!
Dus voordat je gaat eten visualiseer je dat je van een blauw bord eet. Je beeld je in dat je wel lekker van de gezonde dingen gaat eten, maar dat je niet zoveel honger hebt.
De sceptici onder ons zullen dit niets vinden, maar de creatievelingen nodig ik van harte uit om met mij mee te experimenteren.
In mijn volgende blog zal ik je de uitkomst vertellen over mijn experiment.
En verder wens ik je veel gezondheid toe, take care.
Wil je wat meer leren over kleuren, wat deze kleuren betekenen en hoe jij jouw kledingkast het beste kan opruimen? Meld je dan gratis aan voor deze challenge! Deze challenge is inmiddels voorbij, u kunt zich niet meer aanmelden.
Lieve groet en eet smakelijk!
Herma
Comments